Με επιτυχία στέφθηκε η πρώτη παράσταση της νεοσυσταθείσας θεατρικής ομάδας της συν+Αξίας, που έκανε πρεμιέρα το Σάββατο 2 Ιουνίου στο Δημοτικό Θέατρο "Ιάκωβος Καμπανέλης" με το έργο του Μανόλη Κορρέ: Οίκος Ευγηρίας "Η Ευτυχισμένη Δύσις" σε σκηνοθεσία Αντωνίας Τούπη. Οι ερασιτέχνες ηθοποιοί, χειροκροτήθηκαν πολλές φορές κατά τη διάρκεια της παράστασης, ενώ παρατεταμένο ήταν το χειροκρότημα στο τέλος της παράστασης. Ο σατιρικός, αλλά και καυστικός λόγος του συγγραφέα πέρασε στο κοινό που γέμισε το θέατρο. Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, που θεωρούμε ότι αξίζει ιδιαίτερων συγχαρητηρίων σε όλους τους συντελεστές, ήταν ότι σε γενικές γραμμές διατηρήθηκε σταθερός ο ρυθμός της παράστασης, αποτέλεσμα που αποδεικνύει μια ομαδική δουλειά στην οποία ήταν όλοι, όπως και στη σκηνή, πρωταγωνιστές! Η παράσταση επαναλήφθηκε την Κυριακή και λόγω αυξημένης προσέλευσης και τη Δευτέρα 4 Ιουνίου.

 

Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, λίγες μέρες μετά το θάνατο του Μανόλη Κορρέ (6-02-1998), έγραψε:
 

Ο Κορρές άρχισε την καριέρα του δίπλα στον Αργυρόπουλο και ευδοκίμησε σε έργα από αυτά που ονομάζουμε φαρσοκωμωδίες. Σ’ αυτό το είδος οι μαστόροι διακρίνονται για τους καταιγιστικούς ρυθμούς, τη γλωσσική ακρίβεια της καθημερινής λαλιάς και την εύστοχη ατάκα. Από την άλλη, η δομή των έργων ανάγεται στην επιθεώρηση, είναι ένα νούμερο αναπτυγμένο ή συρραφή νούμερων. Μετά την αγρανάπαυση, ο Κορρές μάς αιφνιδίασε με έργα που τα ονομάσαμε «καταγγελίες και ρεπορτάζ». Εκκινούσε από ένα εμφανές κοινωνικό πρόβλημα (τους οίκους ευγηρίας, τα νοσοκομεία, τον τζόγο, την περίθαλψη τψν ψυχασθενών κ.λπ.) και με τη μαεστρία του παλιού είδους, τη γοργή γραφή και τους αδρούς χαρακτήρες δημιουργούσε έργα κοινωνικής κριτικής και καταγγελίας των θεσμών. Ο Κορρές ευδοκίμησε σ’ αυτό το είδος και είδε τα έργα του να επαναλαμβάνονται και να παίζονται στο εξωτερικό. Βαθύς γνώστης των ηθών και της γλωσσικής περιουσίας της γενέθλιας γης του, της Σίφνου, έγραφε στον Τύπο του νησιού γλαφυρές, λαογραφικές, πιπεράτες και ηθογραφικότατες ιστορίες γεμάτες χιούμορ και γλωσσικό πλούτο. Το μακροχρόνιο πέρασμά του από το Θεατρικό Μουσείο έδειξε την οργανωτική του ιδιοφυΐα.

 

ΤΑ ΝΕΑ , 11/02/1998

 

 

 

(5.5.1922 - 6.2.1998)

 

Γεννήθηκε στη Σίφνο το 1922 και πέρασε εκεί τα παιδικά του χρόνια.

Σπούδασε Οικονομικά. Στο θέατρο εμφανίστηκε το 1950 με την κωμωδία «ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΣΙΑ» που παρουσιάστηκε από το θίασο Βασίλη Αργυρόπουλου - Γιώτας Λάσκαρη.

Η παρουσία του Μανόλη Κορρέ στο ελληνικό θέατρο χωρίζεται σε τρεις περιόδους:

    * 1948 -1951: Ο Βασίλης Αργυρόπουλος ανεβάζει τρία έργα.

    * 1952 - 1976: Εγκαταλείπει το θέατρο και στρέφεται σε επαγγελματική καριέρα.

    * 1976 ως το θάνατό του: Επιστρέφει στο θέατρο με τα έργα που αναγράφονται πιο κάτω, ενώ συγχρόνως αναλαμβάνει τη Διεύθυνση του «ΚΕΝΤΡΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ - ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ».

 

Ηταν παντρεμένος με την Τζούλια Σταυρίδη-Κορρέ από το 1946 και είχε δύο γιους, τον Αλκιβιάδη (Διδάκτορα Οικονομικών του Πανεπιστημίου CITY UNIVERSITY) και τον Ευριπίδη (Δικηγόρο). Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας και Πρόεδρος της «ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ», Γενικός Γραμματέας και μέλος του Δ.Σ. του ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ, Πρόεδρος του Δ.Σ. της ΡΕΞ Α.Ε., ενώ ήταν Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος σε έναν μεγάλο αριθμό Επιτροπών που ασχολούνταν με πολιτιστικά θέματα στην Ελλάδα.

Από το 1976 ως το θάνατό του υπήρξε Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ, ασκώντας ταυτόχρονα και τις αρμοδιότητες του Γενικού Διευθυντού.

Εχει τιμηθεί με το Βραβείο Ροντήρη για την προσφορά του στο Ελληνικό Θέατρο και από την Ε.Ε.Θ.Σ. για το έργο του στο «ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ - ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ».

 

Γεννήθηκε στη Σίφνο όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Σπούδασε οικονομικά. Στο θέατρο εμφανίστηκε το 1950 με την κωμωδία «Παπαδόπουλος & Σια» από θίασο του Β.Αργυρόπουλου-Γιώτα Λάσκαρη. Η παρουσία του Μ. Κορρέ στο ελληνικό θέατρο χωρίζεται σε δυο περιόδους: 1948-1951: Ο Βασίλης Αργυρόπουλος ανεβάζει τρία έργα 1952-1976: Εγκαταλείπει το θέατρο κάτω ενώ συγχρόνως αναλαμβάνει τη Διεύθυνση του Μουσείου και Κέντρου Μελέτης του Ελληνικού Θεάτρου, καθήκοντα που ασκεί μέχρι σήμερα.

 

Συνδυάζοντας τη σάτιρα με τη συγκίνηση, χρησιμοποιώντας μια γλώσσα απλή καθημερινή, ο Mανόλης Kορρές δημιουργούσε αληθινούς ήρωες και καταστάσεις αντλώντας από το διπλανό του περίγυρο. Tον τρόπο γραφής του τον είχαν εύστοχα χαρακτηρίσει «θεατρικό αντιρεπορτάζ».

 

Aξίζει να θυμηθεί κανείς τη πιο γνωστή θεατρική του επιτυχία το ’78 στο θέατρο «Kάβα». Hταν το «Οίκος ευγηρίας η Eυτυχισμένη Δύσις» σε σκηνοθεσία Σταμάτη Xονδρογιάννη. Eνα έργο ουμανιστικό με ευαισθησία και γέλιο που άγγιζε τα προβλήματα αυτών που ζουν στα γηροκομεία σατιρίζοντας τον αντιανθρώπινο μηχανισμό τους. Οπως και το τελευταίο του έργο «H κατάληψη», που παίχτηκε στο Eθνικό Θέατρο τον Iανουάριο του ’94 σε σκηνοθεσία Eύης Γαβριηλίδη. Hταν γύρω από την παράσταση που ετοίμαζαν οι τρόφιμοι ενός ψυχιατρείου που απαγόρεψε ο διευθυντής της κλινικής και στη συνέχεια να επαναστατήσουν εκείνοι. «Οι έχοντες ψυχικά νοσήματα είναι έξοχοι άνθρωποι. Σε εντυπωσιάζουν πολλές φορές με το χιούμορ και την εξυπνάδα τους», είχε πει τότε.

 

Eργα του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, ρωσικά, ιταλικά, βουλγαρικά, φλαμανδικά («Οίκος ευγηρίας», «Tο διπλανό κρεβάτι», «Eπικίνδυνο παιχνίδι»).

 

Για μεγάλο διάστημα ήταν πρόεδρος της Eταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων βοηθώντας σημαντικά στην προώθηση του ελληνικού έργου. Eκεί όμως που δόθηκε ψυχή και σώματι ήταν το Θεατρικό Mουσείο, όπου διετέλεσε για 20 χρόνια διευθυντής του. Συνεχώς πάλευε γι’ αυτό το «ναό μνήμης» όπως το έλεγε, προσπαθώντας να το οργανώσει όσο το δυνατόν καλύτερα (η βοήθεια της πολιτείας ήταν πάντα πενιχρότατη). Θυμόμαστε πόσο καμάρωνε όταν εγκαταστάθηκαν κομπιούτερ για την καλύτερη πρόσβαση των μελετητών και γενικότερα των ενδιαφερομένων στο θεατρικό αρχείο.

 

Δύο βιβλία του εξωθεατρικά είχαν κυκλοφορήσει τον τελευταίο καιρό. Tο μυθιστόρημα «Φυλής 380» όπου καταπιανόταν με κοινωνική ευαισθησία με τα προβλήματα των κοριτσιών με τα «ροζ φωτάκια», αλλά κι αυτά των γειτόνων τους. Kαι «H Kεράτσα μου» με ηθογραφικά-σατιρικά χρονογραφήματα γύρω από το νησί του, τη Σίφνο.

 

Hταν παντρεμένος από το ’46 με την Tζούλια Σταυρίδη-Kορρέ και έχει δύο γιούς, τον Aλκιβιάδη και τον Eυριπίδη. 

 

 

 

Α. ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ:

 

«Παπαδόπουλος και Σία» (Κωμωδία)     Θίασος Αργυρόπουλου     1950

«Δάνεισέ μου τη γυναίκα σου» (Κωμωδία)     Θίασος Αργυρόπουλου     1951

«Ζωή στην επαρχία» (Ηθογραφία)     Θίασος Αργυρόπουλου     1952

«Οίκος Ευγηρίας» (Σάτιρα)     Θέατρο Αλώνι     1978

«Το διπλανό κρεβάτι» (Σάτιρα)     Θίασος Λαική Σκηνή     1980

«Το πατάρι» (Σάτιρα)     Θέατρο Πολύτεχνο     1982

«Τι θα γίνει με το γέρο» (Σάτιρα)     Θέατρο Αθηνά     1983

«Επικίνδυνο παιχνίδι»     Εθνικό Θέατρο     1985

«Πλατεία Ομονοίας» (Σάτιρα)     Ζωντανό Θέατρο     1986

«Λουμπάγκο» (Σάτιρα)     ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου     1988

«Ο Μίδας έχει αυτιά γαϊδάρου» (Σάτιρα)     Εθνικό Θέατρο     1989

«Αίσχος» (Σάτιρα)     Θίασος Θύμιου Καρακατσάνη     1990

«Κατάληψη» (Σάτιρα)     Εθνικό Θέατρο     1994

«Το πείραμα» (έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα του Εθνικού Θεάτρου για το 1998)

Τα περισσότερα έργα του έχουν μεταδοθεί από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση

της ΕΡΤ.

 

Β.ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΣΕΙΡΕΣ:

 

«Η απέναντι όχθη»     ΕΤ1     1986

«Οι εντιμότατοι»     ΕΤ1     1990

«Πωλείται αγάπη»     ΕΤ1     1992

 

Γ. ΤΗΛΕΤΑΙΝΙΕΣ:

 

«Χριστούγεννα στη θεμωνιά»     ΕΡΤ     1976

«Το τίμημα του παράδεισου»     ΕΡΤ     1988

«Η παγίδα»     ΕΡΤ     1990

«Οιδίπους Τύραννος»     (CBA, Αμερική)     1988

«Χωρίς ταυτότητα»     ΕΤΙ     1989

«Αδιέξοδο» («No way out»)     ΕΤ1     1991

 

 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΑ ΕΡΓΑ:

 

«Οίκος Ευγηρίας»     (Αγγλικά, Ρωσικά, Τουρκικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Λιθουανικά, Βουλγαρικά, Φλαμανδικά).

«Το διπλανό κρεβάτι»     (Αγλλικά, Τουρκικά, Βουλγαρικά, Γαλλικά)

«Επικίνδυνο παιχνίδι»     (Αγγλικά, Γαλλικά)

«Ο Μίδας έχει αυτιά γαϊδάρου»     (Αγγλικά, Φλαμανδικά)

 

 

ΕΧΟΥΝ ΑΝΕΒΑΣΤΕΙ:

 

Στην Κύπρο:     Όλα σχεδόν τα έργα του.

Στην τέως Σοβιετική Ενωση: «Οίκος Ευγηρίας»

Στην Τουρκία (Κων/πολη):     «Το διπλανό κρεβάτι», «Οίκος Ευγηρίας»

Στην Αμερική:     «Οίκος Ευγηρίας», «Επικίνδυνο Παιχνίδι»

Στην Αυστραλία:     Όλα σχεδόν τα έργα του.

Στη Βουλγαρία:     «Οίκος Ευγηρίας»

Στον Καναδά:     «Λουμπάγκο»

Στην Ολλανδία:     «Οίκος Ευγηρίας», «Ο Μίδας έχει αυτιά γαιδάρου»

 

 

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ:

 

Ο Μανόλης Κορρές είχε ασχοληθεί και με τη λογοτεχνία και είχε γράψει πάνω από 300 διηγήματα, καθώς και έναν μεγάλο αριθμό ευθυμογραφημάτων που μεταδόθηκαν και από το ραδιόφωνο.

Ενας τόμος με τίτλο «Η παγίδα» (Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ) ήταν η πρώτη συλλογή διηγη μάτων του.

-«Φυλής 380β» (Μυθιστόρημα), Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ 1996

-«Η Κεράτσα μου» (Ευθυμογραφήματα), Εκδόσεις ΡΟΔΑΚΙΟ 1997

 

Το μήνυμα σας ΔΕΝ θα δημοσιευτεί εάν:

• Περιέχει υβριστικά, συκοφαντικά, ρατσιστικά, χυδαία,
  προσβλητικά ή ανάρμοστα με οποιοδήποτε άλλο τρόπο σχόλια.
• Παραβιάζει το νόμο ή υποκινεί ανθρώπους να διαπράξουν κάποιο έγκλημα.
• Προκαλεί βλάβη σε ανηλίκους με οποιονδήποτε τρόπο.
• Παραβιάζει τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.
• Περιέχει στοιχεία που μπορεί να επηρεάσουν δικαστικές διαδικασίες.
• Διαφημίζει προϊόντα ή υπηρεσίες ή διαδικτυακούς τόπους .
• Περιέχει προσωπικές πληροφορίες (διεύθυνση, τηλέφωνο κλπ).
• Δεν είναι σχετικό με το συγκεκριμένο Debate.

Δεν δημοσιεύονται σχόλια γραμμένα σε greeklish ή/και κεφαλαία.