Μητρότητα και Προσωπική Πραγματικότητα

Δημοσίευση: 29.08.2017, 20:44
Τελευταία Ενημέρωση: 29.08.2017, 20:46

Όσες γυναίκες συμμετείχαν στα εργαστήρια Σχέση: Μητέρα-Βρέφους ή Μητρότητα και Προσωπική Πραγματικότητα, σίγουρα γνωρίζουν πλέον την σημασία αυτού του μοντέλου σκέψεις. Η μητρότητα δεν είναι εύκολη. Ακόμη και για την μητέρα που μπορεί να πληρώσει οικιακή βοηθό και να τις τακτοποιήσει τις δουλειές του σπιτιού ώστε να έχει η ίδια χρόνο με το παιδί, δεν είναι εύκολο...

Και δεν είναι εύκολο διότι κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει την ζωή και τις περιστάσεις της με την δική του ιδιαίτερη στάση ή
αντίληψη. Με την δική της προσωπική πραγματικότητα. Η προσωπική πραγματικότητα αποτελείται από 3 παράγοντες: την εσωτερική πραγματικότητα, την εξωτερική πραγματικότητα και τα συναισθήματα. Η εξωτερική πραγματικότητα είναι όλα τα αισθητά γεγονότα που μας συμβαίνουν ή που ζούμε μέσα στον κόσμο, είτε μόνοι μας είτε μαζί με άλλους. Είναι γεγονότα όπως η υγεία μας, οι σχέσεις μας με τους συνεργάτες μας, ο καβγάς που είχαμε με τον σύντροφο μας, η κλωτσιά που νιώθουμε στην εγκυμοσύνη μας, το κλάμα του νεογνού που μας ξυπνάει την νύχτα.

Η εσωτερική πραγματικότητα είναι οι σκέψεις μας. Είναι όλοι οι λογισμοί που περνούν μέσα στο μυαλό μας που κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει κι ούτε βλέπει.
Σε μία παρέα αν μοιραστούμε μια σοκολάτα κάποιος μπορεί να σκεφτεί πόσο νόστιμη είναι , άλλος πόσες θερμίδες έχει και άλλος ότι προτιμάει αμυγδάλου.
Κανείς όμως δεν γνωρίζει τι σκέφτεται ο καθένας μέχρι να μοιραστεί η σκέψη εκφωνώς.

Το τι σκεφτόμαστε επηρεάζει σημαντικά το τι κάνουμε μέσα στον κόσμο (είτε μόνοι μας είτε με άλλους) όπως και το πως συμπεριφερόμαστε μέσα στον κόσμο επηρεάζει πως σκεφτόμαστε. Όμως πως σκεφτόμαστε και τι κάνουμε επηρεάζει ουσιαστικά το πως αισθανόμαστε. Και τα συναισθήματα μας με την σειρά τους επηρεάζουν και τον τρόπο σκέψεων μας και την συμπεριφορά μας.

Για παράδειγμα, αν στο δρόμο σου βλέπεις έναν γνωστό και τον χαιρετήσεις όμως αυτός δεν σε χαιρετά πίσω, όταν έχεις χαμηλή διάθεση ή κατάθλιψη, είναι πιθανόν να σκεφτείς πως ο γνωστός σου έχει κάποιο πρόβλημα μαζί σου ή ήθελε να σε αποφύγει. Αυτή η σκέψει μπορεί να σε κάνει να νιώθεις μειωμένος και έπειτα να αντιδράσεις αρνητικά, π.χ. “σιγά το πρόσωπο” κτλ.

Ὀμως αν τα έχεις σχετικά καλά με τον εαυτό σου, μπορεί να εξηγήσεις την ίδια κατάσταση λέγοντας στον εαυτό, π.χ. ¨θα είναι πολύ απασχολημένος και δεν θα με πρόσεξε.¨ Αυτή η σκέψη είναι πολύ πιο χρήσιμη απ’ ότι η προηγούμενη για την ψυχολογία σου.

Η μητρική διάθεση επηρεάζεται έντονα από βλαβερές σκέψεις, π.χ. ‘είμαι κακιά μαμά’, ΄είμαι ανίκανη να σταματήσω το μωρό μου να κλαίει’, ‘δεν αξίζω τίποτα-θα ήταν όλοι καλύτερα χωρίς εμένα᾿- τέτοιου είδους σκέψεις επηρεάζουν πολύ αρνητικά το βρέφος. Και κατά σειρά δεν βοηθούν καθόλου την συμπεριφορά της μαμάς απέναντι στον εαυτό της, το μωρό, τον σύντροφο και στενό οικογενειακό περιβάλλον. Αυξάνονται οι ενοχές, αυξάνεται η παραχώρηση στα συναισθήματα της αποτυχίας και η μητέρα πλέον είτε ανταποκρίνεται αρνητικά ή καθόλου στις ανάγκες του μωρού.

Η προσωπική πραγματικότητα της μητέρας κατά συνέπεια σχηματίζει την εσωτερική πραγματικότητα του μωρού: π.χ. ‘όταν κλαίω δεν έρχεται κανείς-δεν είμαι σημαντική, δεν με θέλουν’ και την εξωτερική πραγματικότητα: π.χ. το μωρό κλαίει πιο έντονα για να ανταποκριθεί κάποιος στις ανάγκες του. Έτσι καθώς μεγαλώνει το μωρό σε νήπιο, σε παιδάκι, σε έφηβο, σε ενήλικα έχει πλέον μάθει-από τους πρώτους δασκάλους του (τους Γονείς) πως να σχηματίζει τις σκέψεις του, την συμπεριφορά του και τα συναισθήματα του. Έτσι μεταφέρονται οι αρνητικοί τρόποι σκέψεων και συμπεριφορών μεταξύ γενεών τις οποίες στην SOPHROSYNA δεν θέλουμε απλά να ανατρέψουμε προσφέροντας τα εργαστήρια μας αλλά κυριότερα, να τις ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΜΕ.

Στην ψυχοθεραπεία για την μητρική διάθεση, στοχεύουμε να ‘πιάσουμε΄ τις βλαβερές σκέψεις και να τις αντικαταστήσουμε με χρήσιμες σκέψεις, παραγωγικές σκέψεις για την προσωπική πραγματικότητα της μητέρας η οποία κατά σειρά θα σχηματίσει την προσωπική πραγματικότητα του νεογνού της. Μαθαίνουμε νέους τρόπους σκέψεις. Μαθαίνουμε να ισορροποιήσουμε τα ‘πρέπει’ με τα ‘θέλω’ στην καθημερινότητα μας εισάγοντας ευχάριστες δραστηριότητες οι οποίες χτίζουν μια καλή διάθεση.
Βασίζουμε τις τεχνικές μας στο μοντέλο της γνωσιακής-συμπεριφορικής θεραπείας η οποία είναι αποδεδειγμένη από την έρευνα για την αποτελεσματικότητα της.

Όταν η εγκυμονούσα ή η νέα μητέρα -και κατ’επέκτασην όλοι-αυξάνουμε τις ευχάριστες δραστηριότητες στην καθημερινότητα μας (π.χ. διαβάζουμε ένα βίβλιο, πηγαίνουμε περίπατο, κάνουμε ένα χαλαρωτικό μπάνιο, τρώμε ένα αγαπημένο γεύμα) τότε αρχίζουμε να βλέπουμε την διάθεση μας να ανεβαίνει σε σταθερούς ρυθμούς και να σκεφτόμαστε με ψυχραιμία πως να αντιδράσουμε στις απαιτήσεις του νέου μωρού μας προσφέροντας του την προσοχή που του αξίζει.

Αυτή η στάση μας, βοηθάει πάρα πολύ το νεογνό διότι θα μας βλέπει χαρούμενη, θα μάθει να αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις με ψυχραιμία και θα συμβάλλουμε στον σχηματισμό της υγιής προσωπικής πραγματικότητας του χτίζοντας τις σχέσεις μας στην εμπιστοσύνη, την ασφαλή προσκόλληση και την αγάπη.

Χρυσάνθη Γεωργιάδου, MSc Ψυχολόγος

Εισάγετε το σχόλιό σας

Όνοματεπώνυμο


E-mail:


Κείμενο
0 από 1500 χαρακτήρες



Παρακαλώ γράψτε το νούμερο που βλέπετε παρακάτω στο πεδίο 162


Το μήνυμα σας ΔΕΝ θα δημοσιευτεί εάν:
  • Περιέχει υβριστικά, συκοφαντικά, ρατσιστικά, χυδαία,
    προσβλητικά ή ανάρμοστα με οποιοδήποτε άλλο τρόπο σχόλια.
  • Παραβιάζει το νόμο ή υποκινεί ανθρώπους να διαπράξουν κάποιο έγκλημα.
  • Προκαλεί βλάβη σε ανηλίκους με οποιονδήποτε τρόπο.
  • Παραβιάζει τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.
  • Περιέχει στοιχεία που μπορεί να επηρεάσουν δικαστικές διαδικασίες.
  • Διαφημίζει προϊόντα ή υπηρεσίες ή διαδικτυακούς τόπους .
  • Περιέχει προσωπικές πληροφορίες (διεύθυνση, τηλέφωνο κλπ).
  • Δεν είναι σχετικό με το συγκεκριμένο Debate.
Δεν δημοσιεύονται σχόλια γραμμένα σε greeklish ή/και κεφαλαία.